Na 20 jaar in het Amerikaanse leger te hebben doorgebracht, het grootste deel tijdens de Global War on Terror, heb ik mijn deel van de inzet gezien. Ik rouleerde zeven keer in gevechtszones als Navy SEAL, twee keer als lid van Team 2 en vijf keer als lid van de Tier 1 SEAL-eenheid. Fit blijven tijdens uitzending was een deel van mijn werk, maar het was ook mijn therapie en coping-mechanisme. Als er thuis familieproblemen opborrelden of als ons team mannen verloor, ging ik naar de sportschool om mezelf gezond te houden.
Ik zwom competitief op de middelbare school, maar mijn echte fitnessreis begon als een jonge, dienstplichtige marinier. Ik ben opgegroeid in de jaren tachtig. Arnold Schwarzenegger was mijn held. Ik wilde groot en sterk zijn – de prestaties zijn verdoemd. Ik begon met gewichtheffen en vond het geweldig. Groot zijn werd een deel van mijn identiteit. Tijdens BUD/SI natuurlijk gerend en gezwommen, maar toen ik eenmaal op weg was naar SQT (SEAL Qualification Training), ging het allemaal om het ijzer. Ik heb in die zes maanden meer dan 30 kilo aan spieren gepakt en toen ik opdook voor mijn eerste baan bij SEAL Team 2, puilde ik uit mijn cammies.
Ik werd een doorbreker, de man wiens taak het is om fysieke obstakels zoals deuren en muren te verwijderen, zodat de rest van het team zijn ding kan doen. Doorbraakaanvallen en gereedschappen zijn zwaar, dus mijn grootte en kracht waren troeven – diezelfde eigenschappen hielpen me ook om deuren in te trappen en in te slaan. Achteraf gezien was mijn conditie echter niet goed afgerond. Zoals ik bespreek in mijn boek UNAFRAID: Staring Down Terror als een Navy SEAL en alleenstaande vader, toen het tijd was om me voor te bereiden op het selectie-evenement voor toelating tot de Tier 1-eenheid, moest ik me haasten om mezelf voor te bereiden op hardlopen en zwemmen. Ik heb de ontberingen van zowel de selectie als de training probleemloos doorstaan, maar al dat extra gewicht dragen tijdens de runs was nooit leuk.
Op het gebied van fitheid waren de regels voor grote jongens van toepassing toen ik eenmaal in de elite-eenheid zat. Er was geen georganiseerde PT. Van operators werd verwacht dat ze fysiek voorbereid waren – einde verhaal. We vielen elk in onze eigen comfortzones. Zwemmers zwommen, klimmers klommen, hardlopers renden en vleeskoppen zoals ik tilden gewichten op. Met wat leeftijd en wijsheid aan mijn kant, erken ik nu dat ik mezelf agressiever uit mijn comfortzone had moeten duwen. Sommige jongens deden dat, en zij waren meer allround operators. Als ik brutaal eerlijk tegen mezelf ga zijn, was ik misschien meer gefocust op het lijken op een actieheld-commando dan op het optimaliseren van mijn prestaties.
Zelfs tijdens implementaties bleven trainingen in bodybuilding-stijl mijn hoofdbestanddeel. Gelukkig, of misschien helaas, had ik bijna altijd een fitnessruimte tot mijn beschikking waardoor ik in deze smalle fitnessbaan kon blijven. Dit varieerde van plaats tot plaats en varieerde van enkele zeer goed uitgeruste faciliteiten tot enkele die leken op een hotelgymnastiek met veel meer stof. Deze toegang tot uitrusting was een luxe die een soldaat of marinier op een afgelegen buitenpost in Afghanistan waarschijnlijk niet zou hebben. Deze personen moeten creatief worden en genoegen nemen met minimale ruimte en apparatuur. Als we ons op zulke locaties bevonden, wat meestal maar voor een paar weken was, moesten we het op dezelfde manier doen. In sommige gevallen was er zoveel gevaar door vijandelijk vuur dat push-ups en squats de enige beschikbare opties waren. We hebben altijd een manier gevonden.
Mijn eerste kennismaking met hoe een minimalistische opstelling er op de lange termijn uit zou kunnen zien, kwam na mijn militaire carrière, toen COVID-19 mijn geliefde sportschool sloot. In plaats van de 129.000 vierkante meter grote faciliteit waar ik gewend was te trainen, werd ik verbannen naar een garage voor twee auto’s vol met alle uitrusting die gepaard gaat met vier kinderen thuis. Omdat we niet wisten hoe lang de pandemie zou duren, investeerden mijn vrouw en ik in kettlebells, een bank, een olympische stang, een zware tas, verschillende weerstandsbanden en wat bumperplaten. Hoewel ik mijn teamgenoot Eric Frohardt altijd voor de gek hield vanwege zijn obsessie met kettlebells, merkte ik dat ik er nu dagelijks op vertrouwde voor zowel swings als goblet squats. Raad eens? Ik hield van hen.
In dezelfde periode vond er nog een levensveranderende gebeurtenis plaats: bij mij werd diabetes type 2 vastgesteld. Dieet werd buitengewoon belangrijk voor mij en tussen dat en mijn nieuwe trainingsregime viel ik in de loop van enkele maanden 25 pond af. Ik voelde me beter om dat gewicht niet te dragen. Ik behield mijn kracht en verhoogde mijn mobiliteit aanzienlijk. Naarmate we ouder worden, wordt dit alleen maar belangrijker. Sinds COVID heb ik veel van dat gewicht er weer bij gekregen, maar ik ben nog steeds veel fitter dankzij mijn nadruk op mobiliteitstraining. Ik ben ook gestopt met drinken, iets wat ik allang had moeten doen.
Mijn laatste obsessie is vechttraining, namelijk Braziliaans Jiu-Jitsu en Muay Thai-boksen. Naast mijn weerstandstrainingen, doe ik 2-4 dagen per week vechttraining. Ineens zijn zaken als verhouding tussen grootte en kracht, mobiliteit en cardiovasculaire conditie erg belangrijk voor me geworden. Mijn trainingen weerspiegelen dat. Ik hou nog steeds van gewichtheffen en zal dat waarschijnlijk altijd blijven doen, maar als ik het opnieuw zou doen, zou ik in het begin zeker meer mobiliteitswerk, samengestelde bewegingen en vechttraining opnemen. Blessures vormen een constante dreiging voor een operator, en ik heb mijn deel gehad – mobieler zijn zou me zeker hebben geholpen op die afdeling.
Voorbeeld gezamenlijke mobiliteitssessie
- Schouder Mobiliteit
- Interne en externe rotaties
- Gevoelige scapulierretractie: T, Y, I, W
- Variaties in schouderhoogte
- TRX Reverse Flies-variaties
- Rotatievariaties van de thoracale wervelkolom
- Mobiliteit van heupflexoren
- Liggende knieplooien met optrekbanden
- Staande horde stretchvariaties
- Glute activatie
- Miniband laterale loopvariaties
- Single Leg Deadlifts en RDL’s
- middenstuk
Gebruikte apparatuur: lichaamsgewicht, minibanden, optrekbanden, kettlebells, kabelmachine, oefen-/fysiobal, TRX, tennis- en lacrosseballen, pilatesblok, Airex-schuimpads
Voorbeeld trainingsweek
- Maandag—Krachttraining gevolgd door Braziliaanse Jiu-Jitsu (Gi) les
- Dinsdag – Mobiliteitstraining, krachttraining
- Woensdag—Krachttraining gevolgd door Braziliaans Jiu-Jitsu of slagtraining (boksen/Muay Thai).
- Donderdag—Mobiliteitstraining, krachttraining
- Vrijdag—Privésessie van 1 uur Braziliaans Jiu-Jitsu gevolgd door 1 uur slaan/padwerk/sparren
- Zaterdag of zondag—Krachttraining en de andere dag RUST
Mijn boodschap aan het inzetten van soldaten, matrozen, vliegers, mariniers en aannemers is deze: streef ernaar een meer allround persoon te zijn dan ik was als het op fitness aankomt. Dwing jezelf buiten je comfortzone en doe dingen die je misschien niet graag doet. Als je een hekel hebt aan hardlopen, meng dan wat hardloopsessies in je trainingen (vraag me gewoon niet om het te doen). Kracht is van vitaal belang, maar grootte alleen mag geen prioriteit zijn. Wees niet bang om nieuwe dingen te proberen. Weerstandsbanden zijn een geweldig hulpmiddel dat je overal kunt inpakken – ik wou alleen dat ik ze jaren eerder had ontdekt. Er is tegenwoordig een verbazingwekkende hoeveelheid fitnessgerelateerde wetenschappelijke informatie beschikbaar. Profiteer ten volle.
Op deze Veteranendag wil ik de tijd nemen om iedereen te bedanken die deze geweldige natie heeft gediend of momenteel dient. Het maakt niet uit of je een speciale operator bent, een soldaat met conventionele gevechtswapens, een logistiek persoon of iemand die papierwerk verwerkt, jullie spelen allemaal een belangrijke rol bij de verdediging van deze natie. We zijn één team. Aan degenen die worden ingezet: blijf veilig, blijf sterk en straf je vijanden.
